Week 1, De overrompeling

Hola,

Toegekomen, 8h00 smorgens voor de deuren van Compa. Het werd een lange reis, vooral door de lastige douane in VS. Reken maar op 4 a 5 uur schuiven, wachten, bagage zoeken, ... in Miami. Transit kennen ze niet meer in de VS, dus iedereen wordt gecheckt.

Nog voor ik kan uitpakken start de eerste Fiesta op marktplein La Seja. Een gekrioel van markkramers, sapverkopers, en daartussen de camion van Teatro Trono,... Trommelgeroffel.

De jongeren die we uit gent kennen zijn er nog niet bij. Ook zij zijn pas toegekomen en slapen na de europeese tour.

Tijdens de eerste week leer ik vooral het internationale gezelschap en de Bolivianen van Compa kennen. Last van de hoogteziekte heb ik niet echt, al is trappen lopen wel echt lastig. Sommigen van Los Chicos hebben er wel last van, Ivan ook. Na enkele dagen verschijnt iedereen op het toneel.

El Mercado de Satelite wordt mijn vaste plaats voor ontbijt, ... Dit kan brood en koffie zijn, doch ook api. Een warme drank waarvan ik tot nu toe de samenstelling niet kon ontleden. In elk geval bestaat de drank uit twee componenten, een groene soep... en een bruine brei samen in een glas. Hoewel het er niet uitziet lust je na eventjes wenen het waarschijnlijk wel.
De eerste dag kijken ze je wat wantrouwig aan op de markt... doch na enkele dagen valt daar niets meer van te bespeuren.

Savonds eten we iets in de buurt. Bij een chinees eten we pollo, alhoewel je de kip er niet in herkent... of een boliviaanse pizza.... of chuffas negra con papas op een met een plastiek beschemd bord om geen afwas te hebben en zonder bestek.

Computers en internet zijn hier traag naar onze normen...Fotos oploaden lukte tot nu toe nog niet...